لطفأ گوسفند نباشید (قسمت دوم )
قسمت دوم
زندگی چیست؟
«زندگی یک بوم نقاشی است که در آن از پاک کن خبری نیست !»
«جان کانفیلد»
«صمد بهرنگی » از زبان ماهی سیاه کوچولو می گوید : « زندگی این نیست که تو هر روز یک مسیر را طی کنی ، بعد به خانه بروی ، بخوری و بخوابی و باز فردل تکرار کار دیروز تو باشد. آیا نام این کار را زندگی
می گذاری؟»
«پت رادگاست »معتقد است که : «هدف زندگی جستار است ، یادگاری ، سرور و گامی دیگر به سوی موطن و تجارب زندگی نماد چیزهایی است که شعور می خواهد بیاموزد !»
«پژمان بختیاری » در اعتراض لطیفی می سراید :
گر نشان زندگی جنبندگی است
خار در صحرا سراسر زندگی است
هم جعل زنده است و هم پروانه لیک
فرق ها از زندگی تا زندگی است
و « هوشنگ شفا » با واژگانی معترض می سراید :
زندگی یعنی ، تکاپو
زندگی یعنی ، هیاهو
زندگی یعنی ، شب نو روز نو اندیشه نو.
زندگی یعنی ، غم نو، حسرت نو، پیشه ی نو.
زندگی بایست سرشار از تکان و تازگی باشد.
زندگی بایست در پیچ وخم راهش ز الوان حوادث رنگ بپذیرد.
زندگی بایست یک دم ، یک نفس حتی ز جنبش وانماند،
گر چه این جنبش برای مقصدی بیهوده باشد.
زندگانی همچو آب است.
آب اگر راکد بماند چهرهاش افسرده خواهد شود
و بوی گند می گیرد.
در هلال آبگیرش غنچه لبخند می میرد
آهوان عشق از آب گل آلودش نمی نوشند
مرغکان شوق درآیینه ی تارش نمی جوشند
من سرودی تازه می خواهم،
کرم خاکی نیستم من تا بمانم در مغاک خویشتن خاموش
نیستم شب کور کز خورشید روشن گر بدوزم چشم،
آفتابم من که یکجا ، یک زمان ساکت نمی مانم.
من هوای تازه می خواهم !
اما « توماس هاکلی » زندگی را مجموعه ای از عادات دانسته و می گوید :
« زندگی شما از مجموعه عادات شما تشکیل یافته است . هر چه عادات شما بهتر و نیکوتر باشد زندگی شما هم
عالی تر و زیباتر خواهد بود. بکوشید به عاداتی معتاد شوید که مایلید برزندگی شما حکمفرما باشد !»
اما « مارسل پیره ور » علت ناکامیمان را چنین بیان می کند:
« وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد ، دلیل آن است که شما هم چیز زیادی از او نخواسته اید !»
« زرتشت » فرماید : «زندگی شما وقتی زیبا و شیرین خواهد شود که پندارتان ، کردارتان و گفتارتان نیک باشد !»
حکایت نگاه نابینا به زندگی:
در بیمارستانی ، دو بیمار، در اتاقی بستری بودند. یکی از بیماران اجازه داشت که هر روز بعد از ظهر یک ساعت روی تختش که کنار تنها اتاق بود بنشیند ولی بیمار دیگر مجبوربود هیچ تکانی نخورد و همیشه پشت به هم اتاقیش بخوابد .آنها ساعت ها درباره همسر، خانواده ، دوران سربازی شان صحبت می کردند و هر روز بعد از ظهر بیماری که تختش کنار پنجره بود می نشست و تمام چیزهای که از بیرون پنجره می دید برای هم اتاقیش توصیف می کرد. پنجره رو به یک پارک بود که دریاچه زیبای داشت مرغابی ها و قوها در دریاچه شنا می کردند و کودکان با قایق های تفریحی در آب سرگرم بودند . درختان کهن و آشیانه پرندگان به شاخسارهای آن تصویر زیبایی را به وجود آورده بودند همان طور که مرد این جزییانات را توصیف می کرد هم اتاقیش چشمانش را می بست و این مناظر را در ذهن خود مجسم می کرد و لبخندی که بر لبانش می نشست حکایت از احساس لطیفی بود که در دل او بوجود آمده بود.
هفته ها سپری می شود ودو بیمار با مناظر زندگی می کردند.یک روز مرد کنار پنجره مرد ومستخدمان جسد او را ازاتاق بیرون بردند مرد دیگر که بسیار ناراحت بود درخواست کرد که تختش را به کنار پنجره منتقل کنند . پرستار این کار را با رضایت انجام داد. مرد به آرامی و با درد زیاد خود را به سمت پنجره کشاند تا بتواند آن مناظر زیبا را با چشمان خودش و به یاد دوستش ببیند همین که نگاه کرد باورش نمی شود چیزی را که می دید غیر قابل قبول بود یک دیوار بلند فقط یک دیوار بلند همین مرد حیرتناک به پرستار گفت : که هم اتاقیش همیشه مناظر دل انگیزی را پشت پنجره برای او توصیف می کرد پس چی شده...........؟!
پرستار به سادگی گفت :ولی آن مرد کاملا نابینا بود!
« محمد تقی جعفری » برای زندگی ارزشی عینی و ملموس قائل است و به چهار نوع زندگی در دنیا اعتقاد دارد و انواع زندگی را با اساس آن چنین طبقه بندی می کند:
1- عقلی 2- عاطفی 3- غریزی 4- حرکتی (انسان کامل )
1- ___ 2- عاطفی 3- غریزی 4- حرکتی (اسب – سگ – دولفین – میمون )
1- ____ 2- ____ 3- غریزی 4- حرکتی ( پست ترین نوع حیوانات مانند : کرم ).
میزان تعالی یا پستی نوع انسان ها را می توان با تطبیق دادن جدول فوق ارزیابی کرد.
شما در کدام طبقه قرار دارید؟
عمر مفید شما چقدر است؟
توجه کرده اید ؟ غالب مردم همیشه به طول عمر اندیشه دارند و هرگز به عرض عمر خویش نمی اندیشند ! اما، برای فهمیدن میزان عمر مفید خود ابتدا باید فرق بین طول و عرض عمر خویش را بدانیم.
طول عمر چیست؟
میزان زمانی که یک انسان برای زیستن تلف می کند ،« طول عمر » گویند ، که با تولد جسم شروع به حرکت در چهار بعد ، خوروخواب و خشم وشهوت ادامه و سپس با مرگ جسم پایان می پذیرد.
در یک کلام حرکتی افقی از گاهواره تا گور است !
به طور مثال ؛گویند : فلانی هفتاد سال عمر کرد و مرد واز او تعدادی بچه و یک یا چند باب خانه و مغازه ای یا حقوقی ماهیانه به جای مانده است . همین !
عرض عمر چیست؟
فراینی را گویند که یک انسان در جهت رشد ، آگاهی ، دانایی و تعالی روح خویش بکار می برد.
عمر مفید چیست؟
تطبیق طول و عرض عمر در نمودار شماره 1 بیانگر میزان « عمر مفید » یک انسان می باشد.
(عرض زندگی)
"خدا"
-70
-60
-50
-30
-20
--------------------- -10
(طول عمر) عمر مفید{
|
در نمودار شماره (1) آدمی که 70 سال طول عمر داشته ولی فقط 10به تعالی روح خویش پرداخته یعنی این آدم 70 سال عمر کرده ولی عمر مفیدش 10 سال بوده است.
دوست دارید جای این آدم باشید؟!
نکته جالب !
عرفا حرکت از گاهواره تا گور را «سفر گل» و حرکت از گاهواره تا خدا را « سفر دل » نامند .
نمودار شماره (2)
(عرض زندگی)
"خدا"
درنمودار شماره (2) انسانی را ملاحظه می فرماید که 30 سال عمر کرده ولی حدود 50 سال به تعالی روح خویش پرداخته .یعنی این انسان 30 سال عمر کرده ولی عمر مفیدش 50 سال است.
دوست دارید جای این انسان باشید؟!
اکنون که معنای عمر مفید را متوجه شدید می توانید عمر مفید خود را محاسبه کنید .
راستی عمر مفید شما چقدراست؟!!
نکته جالب !
وقتی کسی در این جهان می میرد می گویند: کسی مرده ولی در آن جهان می گویند : کسی متولد شده ! دراین جهان می گویند : از خود چه به جای گذاشتی در آن جهان می گویند با خود چه آورده است ؟
«سای بابا » – عارف مشهور هندی _ زندگی را چنین می سراید :
زندگی یک آواز است ، آن را بخوان !
زندگی یک بازی است ، آن را بازی کن!
زندگی یک مبارزه است ، با آن مقابله کن !
زندگی یک رویا است ، به آن واقعیت ببخش !
زندگی یک فداکاری است ، آن را عرضه کن !
زندگی یک عشق است ، ازآن لذت ببر!
چکیده مطلب:
- اکنون تعریف شما از زندگی چیست؟
- مطمئن باشید ! هر تعریفی که از زندگی باشید ، لحظه ها و روزهایتان نیز همان طعم را دارند !
- هم اکنون خودت را در یکی از تعریف هایی که از زندگی خواندی ، پیدا کن !
- خودت را تکانی بده ، رنگ زندگیت را تغییر بده !
- فراموش نکن ! تا خودت را نفهمی ، زندگی ات را نخواهی فهمید !
- خوب گوش کن ! زندگی یعنی به خاطر گذشته کلاهت را بردار (پوزش به خاطر خطاها) و به خاطر آینده آستینهایت را بالا بزن (تلاش برای اهداف) !
- یادت باشه ! خوردن و خوابیدن فقط وسیله ای است برای زندگی ، نه هدف آن ! زندگی را با زنده بودن اشتباه نگیر!
- می خواهید زندگی شیرینی داشته باشید؟ کلام و عادات خود را شکرین کنید
- زندگی یعنی ، در زمان حال زیستن . آیا شما در زمان حال زیست می کنید؟
- یادمون باشه ! زندگی موهبت و فرصت سبزی است که فقط یک بار ! فقط یک بار !به ما داده می شود. باید قدرش را بدانید !
- همین حالا انتخاب کن ! می خواهی زندگی کنی ییا فقط زنده باشی؟
- قدر لحظه های ناب زندگی را بدان زیرا این لحظات هستند که زندگی را می سازند نه سال ها !!
*جان کلام :
زندگی جامیاست بلورین و لبریز از قطرات ؛ تلاش ، مهربانی ، سادگی ، عشق ، پیروزی ، اشک ، لبخند، شهامت ، ترس ، زیبایی ، زشتی و در نهایت ؛ جنبشی بدیع با تدبیری شگرف در مقابل وقایع و تسلیمی آگاهانه در برابر تقدیر است !
جایگاه ما در زندگی کجاست؟
انسان متعالی حیوانی نشخوارکننده ، لجن ، فرشته ، کدامیک؟
اگر بخواهیم همچون حیوانی باشیم که تکلیفمان مشخص است ، ولی اگر بخواهیم انسان باشیم چه باید بکنیم؟
باید بدواوظیفه خویش را در قبال زندگی بفهمیم ! و بعد بر اساس شناخت و وظیفمان که طبعا زایش مسئولیت را در پی دارد به آن عمل نماییم.
با نگاهی ژرف به اطراف خویش در می یابیم که در ارگانیزم پیچیده و شگرف خلقت ، هر غباری وظیفه ای بر دوش دارد. ابتدا نگاهی به طبیعت داریم ، خداوند هر جانی را آفرید در گوشش وظیفه اش را نجوا نمود و همین دلیل است که از صبح آفرینش بوته ی گل یاس در هر پگاه بهاری سرریز گل می گردد ، قناری با تماشای بهار
می خواند ، کبوتر در وقت معین مادر می شود و ماه در زمانی مشخص شب های مهتابی را به ارمغان می آورد و پروانه که وظیفه ی گرده افشانی گلها بر شانه های نرم و نازکش نهاده شده ، به نحوی شگرف این مهم را به ارمغان می رساند.
ازاین نوع در طبیعت بس فراوان است.
اما مصنوعات بشر ! فکر کنید که چقدر مضحک است اگر روزی در یخچال را باز کنید و از آن آوای موسیقی بشنویم . رادیو برفک بزند و تلفن سر به زانوی سکوت گذارد!
نیم نگاهی به ارگانیزم بدن : پیشرفته ترین سیستم عکس برداری در چشم نهاده شده و عظیم ترین و حیرت آورترین سیستم دفاعی در گلبول های سرباز خون به کار گرفته شده و ترکیب دقیق و منظم میلیون ها یاخته درفرایند ی بس حیرت آور در سیستم گوارش انسان که غذا را از شکل جامد تبدیل به کالری کرده ودر ماهیچه ها و خون تزریق می کند و ارگانیزم شگرف مغز و سیستم عصبی انسان که خود حکایت مفصلی دارد !
با نگاهی ژرف به هستی دریافتیم که هر ذره وظیفه ای بس عظیم بر دوش می کشد .
اما وظیفه ما چیست ؟
اما در مورد انسان مسئله به کلی متفاوت است ، یعنی ، خداوند اول وجود انسان را آفرید ، بدون آنکه ماهیت او را بسازد و صفت یا خصوصیاتی را در آن بنیان نهد ، بنابراین این انسان است که انسان بودنش را به اراده خویش می سازد و آفریننده ی خویشتن خویش است و به تعبیری دیگر ، انسان آینده ی خویش است یعنی ، آینده ی انسان قبلا در ذهن سازنده اش پیش بینی نشده است بلکه آینده اش را خودش خواهد ساخت و این تفکر، دو احساس را در انسان بیدار می کند : _ دلهره شدید
_ مسئولیت شدید
نگاه کنید !« دکتر شریعتی »_ همچون پلیس دقیق راهنمایی _ بر سه راهی زندگی مان ایستاده و در سوت خود
می دمد و با دست خود ایست می دهد ؛ و می گوید: ایست ! این سه راهی است که در پیش پای تو نهاده شده :
پلیدی ، پاکی ، پوچی !
اما برای انتخاب راه باید مقصد را در ذهن خویش به تصویر بکشیم . ما که هستیم ؟کجا می خواهیم برویم ؟ و برای چی؟ یقینا با تصویر ذهنی که از خویش داریم فردای خود را می سازیم و در این راه باید دلهره داشته باشیم ، اما نگران نباشیم زیرا به قول فرزانه ای :
«امروز فردایی است که دیروز نگرانش بودی ! »
و باید شجاعانه قدم در راه گذاشت زیرا ،« بزرگترین کارها با کوچکترین گام ها شروع شده و سخت ترین گام اولین گام است ! »
و هیچ وقت از یاد نبرید سخن «ژان دولافتن » را که می گوید : «خم می شوم ، ولی خرد نمی شوم ! »
گفتم : شجاعت ! به راستی شجاعت چیست ؟
شجاعت و ترس دو صفت متضاد یکدیگرند باید ابتدا طعم این واژگان را بچشیم .
بیایید تعریف جدیدی برای شجاعت پیدا کنیم . همه می گویند : شجاعت یعنی نترس ! ولی ما بر این باوریم که شجاعت یعنی : بترس بلرز وقدمی پیش بگذار !
«سوزان جفرسون » نمی گوید : بترس ! اگر بترسی بزدلی و کلماتی از این دست ..... او می گوید :
« ترس را احساس کن و با وجود آن اقدام کن ! »
در این مرحله باید هدفمند باشیم جهت دار اندیشه کنیم آگاه باشیم و فهیم و هوشمند . وقتی به این مرحله رسیدیم دیگر در دفتر مشق زندگی و بر سینه ی سپید فرداهای سبزمان نمی نویسیم :
سرنوشت ! بلکه می نگاریم : « عقل نوشت !!»
« چریل لاد » که در دفتر زندگی اش نگاشت ( عقل نوشت ) . می گوید :
در جوانی آموختم ،
که خود معمار زندگی خویش ،
خالق شگفتی
و عامل تلخ کامی خویشتنم .
فلسفه من آن است ،
همان بدروی که کشته ای .
اکنون عمیقا بر این باورم !
اما هدفمند بودن و جهت دار اندیشه کردن چیست ؟ و چگونه می توانیم در مزرعه ی سبز زندگی محصول بهتری را از اعمال خود دروکنیم ؟
تصور کنید ! به رستورانی می روید پیشخدمت می پرسد : چی میل می کنید ؟ اگر بگوید نمی دانم ! چه می شود ؟ مستخدم فکر می کند شما یا جاهلید یا غافل و عذر شما را می خواهد !
« آلبرت هابارد » نیز چنین اعتقادی دارد و می گوید « چیزی را می یابیم که انتظارش را داریم و چیزی را بدست می آوریم که تقاضا می کنیم !»
اگر سوار تاکسی شوید راننده از شما می پرسد : به کجا می روید؟ می گویید : به خیابان شریعتی نه نه!
به خیابان فاطمی نه نه ! به خیابان حافظ راننده تاکسی فورا عذر شما را می خواهد زیرا می فهمد که شما اندکی کم دارید !!
«تاکسی زندگی ما نیز ما را به جایی نخواهد برد، اگر آدرس مشخص و معینی را به او نگوییم ! »
پس ، داشتن آمال و آرزو اولین گام است به سوی اهداف خویش در زندگی زیرا یکی از نیمه های گمشده
ماهمان آرمان وآرزوی ماست !
اما ، چگونه طلب کنیم ؟
نیم نگاهی به آرزوهایمان در گذشته های دور می اندازیم : زمانی از دیدن یک شکلات چگونه به شعف می آمدیم و سال ها بعد از دیدن یک عروسک و سپس ، از داشتن یک تفنگ پلاستیکی ، همه ی
هستی مان سرشار از شوق می شد . سال ها بعد،از پوشیدن یک لباس نو و داشتن یک ساعت مچی، جام وجودمان سرریز از شعف می شد .
ولی اکنون که به گذشته نگاه می کنیم ، به آن همه شوق وعطش فقط تبسم ملایمی می کنیم ! اینطور نیست ؟ اما حال چه بخواهیم از زندگی و چه آرزو و آرمانی بطلبیم که فردا به همین آرزوهایمان _چون گذشته _ تبسمی نکنیم !
«جبران خلیل جبران » می گوید : « ارزش انسان در چیزی که بدست می آورد نیست ، بلکه ارزش
انسان در چیزیست که مشتاق آن است !»
«دکتر شریعتی » در خصوص آرمان های انسان می گوید : «انسان به اندازه برخورداری هایی که دارد انسان نیست ، بلکه درست بالعکس انسان به اندازه ی نیازهایی که در خود احساس می کند انسان است و هرچه قدر فاصله « بودن » تا « شودن » زیادتر باشد ، او آدم تر است . آن چیزی که هستیم تا آن چیزی که می خواهیم باشیم وسعت آن فاصله محک و میزان و معیار تعالی اندیشه و تفکر و شخصیت انسان است!»
اما « لیندا مور» ارزش زندگی را در جستجوی آرزوها و پیگیری آن می داند و می گوید :
روهایت را دنبال کن
و پردل در جستجو
زیرا جستجوی همان رویاهاست
که به زندگی ارزش زندگی می بخشد !
ولی « هلن کلر » بر این باور است که تواناییم اگر اراده کنیم وپیگیر باشیم :
به هر کاری که اراده کنیم تواناییم
اگر آن گونه که سزاوار است پیگیر آن باشیم !
تکرار می کنم :
« در این مرحله هدفمند، جهت دار، آگاه اندیش و هوشمند هستیم و یقیناً می توانیم با قلم آگاهی بر سینه
سپید فرداهای سبز خویش بجای سرنوشت بنویسم ، عقل نوشت !»
اکنون برای ما که به آگاهی رسیده ایم مسیر و مقصد کاملاً از هم تفکیک شده و آماده حرکت در زندگی هستیم ، اما کسی را می طلبیم که در این سفر پر خطر گاهی لبریز از رنج وگاهی سرریز از شادی همراه و هم رنج و همدرد و همسفر خوبی ما باشد
همدوش خنده ها و هم شانه ی گریه هایمان باشد !
می دانید چه کسی ؟
یک دوست می خواهیم !
کسی که در پیچ و خم جاده های زندگی ما را هدایت و راهنمایی نماید و در روزگاران تلخ کامی مان شکر در دهان داشته باشد !
چکیده مطلب :
- راستی تاکنون در آینه ژرف ( چرا وچگونه ) خود را نگاه کرده ای و پرسیده ای جایگاه من در زندگی کجاست ؟
- معطل نکن ! همین الان جایگاه خودت را تعیین کن ، ببین چه کاره ای ؟
- تاکنون از خودت سوال کرده ای : که تو به زندگی بدهکاری یا زندگی به تو ؟
- تاکنون آرزوها وهدف هایت را فهرست کرده ای ؟ اگر نه ! همین الان هدف هایت را بنویس و برای حصول هر کدام تاریخی بگذار !
- باور کن ! اگر از زندگی چیزی نخواهی ، چیزی بدست نخواهی آورد !
- تاکنون برای رسیدن به هدف هایت چقدر تلاش کرده ای ؟
- فراموش نکن ! همه این حرف ها برای این است که تو فقط یک ذره خودت را تکان بدهی ! پس ، بلند شو ! معطل نکن که زمان می گذرد !
- یک بار دیگر به سه راهی که در پیش پایت نهاده شده، نگاه کن ! پلیدی،پاکی ،پوچی ، تو کدام راه را انتخاب می کنی ؟
- به یاد داشته باش ! تو معمار زندگی خودت هستی ، پس شکست هایت را گردن کسی نینداز!
* جان کلام :
جایگاه ما در زندگی یعنی ،تجسم عینی آرزوها ورویاهایمان!
